- ته طعم (تَهْ طَ)
طعمی که پس از فروبردن طعام یا شرابی در ذائقه حادث شود. خلاف اولی و غالباً نامطبوع: ته طعم این شراب خوب نیست. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
معنی ته طعم - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(طَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + طعم، بی مزه و بی لذت. (ناظم الاطباء)، تفه. بی مزه. شیت. ویر. مسیخ. (یادداشت مؤلف) :
نرم و تر گردد و خوشخوار و گوارنده
خار بی طعم که در کام حمار آید.
ناصرخسرو.
آب ماده ای است بی طعم. (یادداشت مؤلف)،
رجوع به طعم شود
نرم و تر گردد و خوشخوار و گوارنده
خار بی طعم که در کام حمار آید.
ناصرخسرو.
آب ماده ای است بی طعم. (یادداشت مؤلف)،
رجوع به طعم شود
(اِ)
لغت نامه دهخدا
فایق برآمدن یاران را در سخن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). بلندی جستن بر یاران بسخن. (شرح قاموس). رجوع به تاج العروس ج 8 ص 217 و ذیل اقرب الموارد ص 74 شود
(تُ / تُ رُ طَ)
لغت نامه دهخدا
که طعم ترش دارد. ترش مزه. نامطبوع:
انگور نوآورده ترش طعم بود
روزی دو سه صبر کن که شیرین گردد.
(گلستان)
انگور نوآورده ترش طعم بود
روزی دو سه صبر کن که شیرین گردد.
(گلستان)
(اِءْ تِ)
لغت نامه دهخدا
چشیدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (آنندراج). چشیدن. یقال: تطعم تطعم، یعنی بچش تا اشتها پیدا شود، پس بخور. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
بدمزه، بی مزه
متضاد: خوشمزه، خوش طعم
متضاد: خوشمزه، خوش طعم
